MAZI - Συχνές Ερωτήσεις

Συχνές Ερωτήσεις

Ανορεξία

Τι είναι η ανορεξία;

Είναι πολύ συνηθισμένο για τους νέους ανθρώπους και ειδικά τις νέες γυναίκες να ασχολούνται με το βάρος και το σχήμα του σώματός τους, στο πλαίσιο των κοινωνικών προτύπων ομορφιάς που επικρατούν. Για μερικές όμως κοπέλες, η ανησυχία για το βάρος τους φτάνει σε σημείο να κατέχει κεντρική θέση στη ζωή τους και τότε υπάρχει περίπτωση να εκδηλωθεί ανορεκτική συμπτωματολογία. Στις περιπτώσεις αυτές το άτομο επιθυμεί να είναι λεπτό και προσπαθεί να μην αυξηθεί το σωματικό του βάρος. Τυπικές συμπεριφορές αποτελούν η παράλειψη γευμάτων, η αποφυγή συγκεκριμένων κατηγοριών τροφών κλπ. Η ανησυχία για το βάρος παραμένει ακόμη και όταν το άτομο έχει ελλιπές βάρος και βασίζεται στην πεποίθηση ότι αν σταματήσει τις έντονες προσπάθειες για έλεγχο του φαγητού θα καταλήξει υπέρβαρο. Συχνά το άτομο θεωρεί ότι το σώμα του ή συχνότερα κάποια μέρη του σώματός του έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος, αν και αξίζει να σημειωθεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το άτομο έχει ακριβή αντίληψη για το μέγεθος, αλλά ο τρόπος που αξιολογεί το μέγεθος αυτό δεν ανταποκρίνεται στα αντικειμενικά στοιχεία. Κεντρικό σημείο του τρόπου σκέψης του ατόμου είναι ότι συνδέει την αυτοεκτίμησή του με το βάρος και το σχήμα του σώματός του. Είναι πολύ σημαντικό το να συνειδητοποιήσει το άτομο από μόνο του τους κινδύνους που ενέχει για την υγεία του η δυσκολία που αντιμετωπίζει με το θέμα του φαγητού, αλλά και οι επιπτώσεις που έχει στην κοινωνική του ζωή. Στις μισές περίπου περιπτώσεις ανορεξίας εμφανίζονται "βουλιμικά" επεισόδια και συνοδεύονται από έντονα αρνητικά συναισθήματα ενοχής. Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα πηγάζουν από την αίσθηση του ατόμου ότι δεν ελέγχει σε ικανοποιητικό βαθμό τον εαυτό του και τη διατροφή του, αλλά η ίδια η προσδοκία για απόλυτο έλεγχο της διατροφής και του σωματικού βάρους αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Τι θα γίνει αν σταματήσω τελείως να τρώω;

Το να σταματήσει κανείς τελείως να τρώει είναι μια στρατηγική που εφαρμόζει για τον έλεγχο ή την απώλεια βάρους. Είναι γεγονός ότι η πίεση που ασκείται από τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα ομορφιάς είναι πολύ έντονη. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η παραπάνω στρατηγική είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Είναι κατανοητό ότι συχνά υπάρχει πολύ έντονη επιθυμία απώλειας βάρους, αλλά καλό είναι να ακολουθήσει κανείς μία πιο σταδιακή μέθοδο.

Ο κίνδυνος που ελλοχεύει αν σταματήσετε να τρώτε δεν είναι τόσο να καταντήσετε ανορεκτικός/ανορεκτική (χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο αυτό), όσο το να αρχίσετε να εκδηλώνετε βουλιμικού τύπου συμπεριφορές. Ουσιαστικά ο φαύλος κύκλος της βουλιμίας βασίζεται στις υπερβολικές απαιτήσεις ελέγχου της τροφής που προσλαμβάνετε. Μπορεί να θέτετε υπερβολικούς στόχους και να υποβάλλετε τον εαυτό σας σε μία δοκιμασία που δεν μπορεί να αντέξει, με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται ξεσπάσματα ανεξέλεγκτης κατανάλωσης υπερβολικής ποσότητας τροφής. Τα ξεσπάσματα αυτά ακολουθούνται από ακόμη πιο ακραίες προσπάθειες ελέγχου του βάρους με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα να εμφανιστούν νέα ξεσπάσματα κ.ο.κ.

Πέραν όμως των προβλημάτων βουλιμικού ή ανορεκτικού τύπου, ακόμα και να κάνετε πιο ήπιες μορφές δίαιτας από το να σταματήσετε εντελώς να τρώτε, σαν και αυτές που παρουσιάζονται στα περιοδικά, εγκυμονούν κινδύνους. Με απλά λόγια, όσο πιο λίγο διάστημα απαιτηθεί για να χάσετε το βάρος που επιθυμείτε, τόσο πιο λίγο διάστημα θα απαιτηθεί για να το ξαναπάρετε. Η συμβουλή που δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο είναι ότι οφείλετε να πάρετε απόφαση ότι βρίσκεστε μπροστά σε μία διαδικασία αλλαγής του τρόπου ζωής σας, να σταματήσετε να καταπονείτε τον εαυτό σας και να ακολουθήσετε μία στρατηγική που θα σας επιτρέψει να ελέγξει το βάρος σας μακροπρόθεσμα. Θα πρέπει ενδεχομένως να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο να συνεργαστείτε και με έναν ειδικό σε θέματα διατροφής.

Πώς συνδέεται το άγχος και η τελειομανία με την ανορεξία;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει να προχωρήσει κανείς σε μία υπόθεση σχετικά με την πηγή του άγχους που χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της ζωής ενός ατόμου, τους λόγους για τους οποίους δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσπάθειά του μέχρι να επιτύχει τον στόχο που έχει θέσει, αλλά και την πηγή του αισθήματος του ανικανοποίητου. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος μπορεί να νιώθει έλλειψη ικανοποίησης επειδή θέτει πολύ υψηλούς στόχους και κριτήρια για την απόδοσή του ή επειδή έχει πολύ άσχημη εικόνα για τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να μην πιστεύει ότι θα τα καταφέρει σε αυτό που προσπαθεί, να εγκαταλείπει την προσπάθεια και ως αποτέλεσμα να μην έχει τις επιτυχίες εκείνες που θα του προσέφεραν ικανοποίηση. Όπως είναι κατανοητό, οι πιθανοί μηχανισμοί είναι πάρα πολλοί.

Ως προς το θέμα της ανορεξίας, η προσπάθεια να επιβληθεί κανείς με τη δύναμη της θέλησης δεν είναι συνήθως αρκετή ή καλύτερα, συνήθως αποτελεί την αιτία του προβλήματος. Ουσιαστικά η ανορεξία είναι αποτέλεσμα της τελειοθηρικής στάσης που μπορεί να έχει κάποιος στο θέμα της διατροφής. Μπορεί στόχοι που θέτει κάποιος σχετικά με το φαγητό να είναι εξαιρετικά υψηλοί, με αποτέλεσμα όταν πιέζεται να μην μπορεί να τους τηρήσει και να αισθάνεται ενοχές και αποτυχία. Το να προσπαθήσει να επιβληθεί στον εαυτό του ακόμη περισσότερο τις στιγμές αυτές, οδηγεί το άτομο στο φαύλο κύκλο να υιοθετήσει ένα ακόμη πιο αυστηρό πρόγραμμα διατροφής, το οποίο είναι πιο πιθανό να αθετήσει κ.ο.κ.

Η λύση στην κατάσταση αυτή είναι να εντοπίσει το άτομο εκείνες τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του δημιουργούν δυσκολία και στο πλαίσιο αυτό η συνεργασία με έναν ειδικό θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη.

Μπορεί κανείς να απαλλαγεί τελείως από το πρόβλημα της ανορεξίας;

Βεβαίως και είναι δυνατόν να απαλλαγεί κανείς εντελώς από ένα τέτοιο πρόβλημα διατροφής. Αυτό που είναι σημαντικό να έχει κανείς υπόψη είναι ότι τελικός σκοπός της θεραπείας είναι ακριβώς το να αναθεωρήσει κανείς τον τρόπο που βλέπει τον εαυτό του και το φαγητό και όχι να προσπαθεί να ζεί "φυσιολογικά" εις πείσμα του τρόπου με τον οποίο βλέπει τα πράγματα. Βέβαια η πρώτη προτεραιότητα σε μία προσπάθεια θεραπείας είναι η επιστροφή σε ένα κανονικό τρόπο διατροφής και ζωής, προκειμένου να διαφυλάξει το άτομο τον εαυτό του από τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τις διαταραχές διατροφής, αλλά και για να διαπιστώσει από προσωπική εμπειρία ότι κάποιες απόψεις που είχε σχετικά με τον τρόπο διατροφής, το βάρος που θα έπαιρνε αν διατρεφόταν κανονικά κλπ, δεν ισχύουν. Ωστόσο, ο τελικός σκοπός της θεραπείας είναι να νιώσει κανείς καλά με τον εαυτό του και το βάρος του, αλλά και να αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι οι αλλαγές που επιτεύχθηκαν είναι σταθερές και ότι δεν πρόκειται να υπάρχει επιστροφή σε παλαιότερα πρότυπα συμπεριφοράς. Καλό θα ήταν να συζητηθούν οι ανησυχίες αυτές με έναν ειδικό σε προβλήματα διατροφής, προκειμένου να υπάρξει πιο αναλυτική ενημέρωση για το θεραπευτικό πλάνο.

Υπάρχει βουλιμία και ανορεξία μαζί;

Τα χαρακτηριστικά των προβλημάτων διατροφής πολλές φορές παρουσιάζουν σημαντική επικάλυψη. Οι αντισταθμιστικές συμπεριφορές, δηλαδή οι ακραίες συμπεριφορές που αποσκοπούν στη μείωση του βάρους, όπως η πρόκληση εμετών, εξαντλητική γυμναστική κλπ., εμφανίζονται τόσο στη βουλιμία όσο και στην ανορεξία. Ωστόσο στην περίπτωση της ανορεξίας το βάρος του ατόμου είναι σημαντικά κάτω από το αναμενόμενο φυσιολογικό για την ηλικία και το φύλο του. Οι υπερβολικές απόπειρες ελέγχου του σωματικού βάρους εμφανίζονται και στις δύο διαταραχές. Σε αυτές ακριβώς τις ακραίες απόπειρες περιορισμού της κατανάλωσης τροφής στηρίζεται και ο φαύλος κύκλος της βουλιμίας. Το άτομο υποβάλει τον εαυτό του σε υπερβολική δίαιτα. Ο οργανισμός του αντιδρά στην έλλειψη και παρατηρούνται ξεσπάσματα υπερβολικής κατανάλωσης τροφής. Παρότι το άτομο αντιδρά σε αυτά τα ξεσπάσματα με αντισταθμιστικές συμπεριφορές το τελικό αποτέλεσμα είναι να εντείνει την αυστηρότητα της δίαιτας στην οποία υποβάλει τον εαυτό, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν νέα επεισόδια υπερφαγίας κ.ο.κ. Στη βουλιμία όπως και στην ανορεξία το άτομο φοβάται ότι θα πάρει βάρος, θεωρεί πολύ σημαντικό το να χάσει βάρος και νιώθει έντονη δυσφορία για το σώμα του.

Πώς να βοηθήσω τη φίλη μου που έχει πρόβλημα ανορεξίας;

Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα στη σχέση σας με τη φίλη σας που αντιμετωπίζει πρόβλημα διατροφής είναι να μην της δώσετε την εντύπωση ότι την παρακολουθείτε προκειμένου να διαπιστώσετε κατά πόσο τρέφεται κανονικά. Είναι πολύ πιο σημαντικό να ακούσετε τους προβληματισμούς της με κατανόηση ώστε να νιώσει εκείνη ότι είστε σύμμαχός της στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, και άρα να μπορεί από μόνη της να σας ενημερώνει για την πορεία της διατροφής της. Είναι καλό να την επιβραβεύετε όταν μιλά ανοικτά για το πρόβλημά της και να κατανοείτε το πόσο δύσκολο είναι να μιλάει κανείς για τόσο προσωπικά θέματα για τα οποία πολύ άνθρωποι νιώθουν μεγάλη ντροπή. Προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα της φίλης σας χωρίς να αντιπαρατίθεστε ή να της δείχνετε ότι αυτά που λέει είναι εντελώς παράδοξα. Είναι χρήσιμο να την στηρίζετε και να φροντίζετε να είστε διαθέσιμος/διαθέσιμη όταν σας χρειάζεται για να μιλήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι είστε υποχρεωμένος/υποχρεωμένη να συμφωνείτε μαζί της ή να επιβραβεύετε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς της. Τέλος, είναι καλό να εκφράζετε ανοικτά την άποψη ότι θα έπρεπε να δει έναν ειδικό προκειμένου να σταματήσει να ταλαιπωρείται, χωρίς ωστόσο να περνάτε το μήνυμα να πάει σε ειδικό γιατί είναι βάρος σε σας που της συμπαραστέκεστε.

Πώς μπορεί να βοηθήσει ένας ειδικός ψυχικής υγείας στην ανορεξία;

Πρέπει να πάρω φάρμακα για την ανορεξία;

Χρειάζεται ψυχοθεραπεία για την ανορεξία;

Το άτομο συχνά κρατά το πρόβλημα διατροφής μυστικό, καθώς νιώθει ντροπή και ενοχές. Εξαιτίας των συναισθημάτων αυτών συχνά δυσκολεύεται να ζητήσει βοήθεια για το πρόβλημά του. Ωστόσο, από τη στιγμή που θα ζητήσει βοήθεια και θα αρχίσει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα, είναι πολύ πιθανό τα συναισθήματα αυτά να υποχωρήσουν. Ένα μεγάλο μέρος της καταπολέμησης του προβλήματος εστιάζεται στον εντοπισμό των συναισθημάτων που προκαλούν τα προβλήματα και στην εκμάθηση νέων τρόπων αντιμετώπισης των συναισθημάτων αυτών. Σκοπός δεν είναι μόνο να επιτευχθεί ισορροπία στις διατροφικές συμπεριφορές του ατόμου, αλλά και στη συναισθηματική του ζωή.

Μοιάζει παράδοξο, αλλά το πρώτο κέρδος από την επαφή με έναν ειδικό είναι η ανακούφιση που νιώθει κανείς όταν εκμυστηρεύεται το πρόβλημά του. Η απόφαση για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος ανήκει βέβαια σε αυτόν που τον απασχολεί άμεσα.

Η καταλληλότερη μορφή ψυχοθεραπείας για την ανορεξία είναι η γνωσιακή συμπεριφοριστική. Αυτού του είδους η θεραπεία βοηθά στην αλλαγή όχι μόνο των διατροφικών συνηθειών και των συμπεριφορών που αποσκοπούν στον έλεγχο του βάρους, αλλά και στην τροποποίηση των πεποιθήσεων του ατόμου σχετικά με άλλες διαστάσεις, όπως η αυτοεκτίμηση και η έμμονη ενασχόληση με το σχήμα και το βάρος του σώματος. Προτεραιότητα της παρέμβασης είναι η επιστροφή σε ένα κανονικό πρόγραμμα διατροφής. Στόχος είναι να διατηρηθεί σταθερό το βάρος του σώματος, με τρία προγραμματισμένα γεύματα την ημέρα, χωρίς το άτομο να βιώνει υπερβολική πείνα ή να προβαίνει σε αντισταθμιστικές συμπεριφορές. Μόλις αποκατασταθεί ο αυτοέλεγχος, η προσοχή στρέφεται σε σκέψεις και συναισθήματα που συντελούν στη διατήρηση του προβλήματος και σε άλλες προσωπικές δυσκολίες που πιθανώς σχετίζονται με αυτό.

Τι είναι η διαταραχή πρόσληψης τροφής;

Ποιος μπορεί να εμφανίσει διαταραχές στην πρόσληψη τροφής;

Μπορούν να θεραπευτούν οι Διαταραχές στην Πρόσληψη Τροφής;

Είναι η κατάσταση διαφορετική όταν άντρες εμφανίζουν διαταραχές στην πρόσληψη τροφής;

Ποια η διαφορά μεταξύ υπερφαγίας και αδηφαγικής διαταραχής;

Τα άτομα που νοσούν από νευρογενή ανορεξία, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι τόσο επικίνδυνα αδύνατα;

Γνωρίζω ένα άτομο που δε θέλει να τρώει μαζί με τους φίλους του ή με την οικογένειά του (είτε βρίσκεται σε σχολικό είτε σε άλλο περιβάλλον). Πώς μπορεί και το κάνει; Δεν πεινάει ποτέ; Μπορεί να μην του αρέσει το φαγητό;

Βουλιμία

Τι είναι τα προβλήματα διατροφής;

Τι είναι η βουλιμία;

Τι προκαλεί τη βουλιμία και πότε εκδηλώνεται;

Το πρόβλημα συνίσταται στη σημασία που έχει το βάρος του ατόμου για το ίδιο και όχι σε αυτό καθαυτό το βάρος. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η αυτοπεποίθηση του ατόμου αρχίζει να εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το βάρος του και η σκέψη του περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από θέματα βάρους. Από εκεί και πέρα είναι απολύτως αναμενόμενο να οδηγηθεί το άτομο σε ακραίες συμπεριφορές για τον έλεγχο του βάρους του σώματος, όπως π.χ. το να γυμνάζεται υπερβολικά και να μην τρώει καθόλου. Ωστόσο, είναι αδύνατον το σώμα να ανεχτεί για μεγάλο διάστημα μία τέτοια μεταχείριση και έτσι το άτομο οδηγείται αναπόφευκτα στα "ξεσπάσματα βουλιμίας". Αυτά με τη σειρά τους αποτελούν το ερέθισμα για ακόμη πιο έντονες και ακραίες συμπεριφορές ελέγχου του βάρους, οι οποίες οδηγούν σε νέα ξεσπάσματα κ.ο.κ

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι το άτομο πιστεύει ότι και οι άλλοι άνθρωποι (ερωτικοί σύντροφοι, κοινωνικές επαφές) μοιράζονται την παραποιημένη εικόνα που έχει το ίδιο για το σώμα του. Εδώ παρατηρείται ένα άλλο χαρακτηριστικό των παραποιμένων αντιλήψεων, δηλαδή η ικανότητά τους να επιβιώνουν ακόμη και σε πείσμα των δεδομένων της πραγματικότητας. Αντί οι ερωτικοί σύντροφοι, που προσεγγίζουν το άτομο, να το κάνουν να θέσει σε αμφισβήτηση τη βεβαιότητά ότι έχει πρόβλημα με το βάρος, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ουσιαστικά θέτει το άτομο υπό αμφισβήτηση τα αισθητικά κριτήρια των άλλων.

Η βουλιμία εμφανίζεται συνήθως στο τέλος της εφηβείας ή την αρχή της ενηλικίωσης και συχνά στο ιστορικό του ατόμου αναφέρεται αυξημένο βάρος ή παχυσαρκία. Συχνά αναπτύσσεται μετά από μία ψυχοπιεστική κατάσταση, δηλαδή μετά από μία δύσκολη εμπειρία που βιώνει ένας άνθρωπος. Μερικές φορές το πρόβλημα περνάει απαρατήρητο γιατί το σωματικό βάρος του ατόμου μπορεί να παραμείνει κανονικό ή ακόμα και κάπως αυξημένο.

Μπορεί κανείς να απαλλαγεί από τη βουλιμία, αλλά συνήθως δε "σταματάει" αυτόματα σε κάποια ηλικία.

Τι είναι τα επεισόδια ή κρίσεις υπερφαγίας;

Τυπικό χαρακτηριστικό ενός επεισοδίου υπερφαγίας είναι η αίσθηση απώλειας ελέγχου και η γρήγορη κατανάλωση απαγορευμένων ή παχυντικών τροφών, η οποία συχνά γίνεται με μηχανικό τρόπο. Σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι συμπεριφορές αυτού του τύπου σχετίζονται συνήθως με τις υπερβολικές προσδοκίες του ατόμου για έλεγχο του σωματικού του βάρους καθώς και με το γεγονός ότι το φαγητό είναι δυνατόν να αποκτήσει το χαρακτήρα μίας δραστηριότητας που προσφέρει ευχαρίστηση και παρηγοριά και υπό αυτήν την έννοια έχουν ψυχολογική χροιά.

Τα επεισόδια ή κρίσεις υπερφαγίας δεν σημαίνουν απαραίτητα την ύπαρξη βουλιμίας, καθώς δεν συνοδεύονται πάντα από αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως πρόκληση εμετού, χρήση διουρητικών ή υπερβολική εκγύμναση. Ωστόσο μοιράζονται τον ίδιο αιτιολογικό μηχανισμό με τις κρίσεις βουλιμίας, και άρα αποτελούν και αυτές ένα πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Τα επεισόδια ανεξέλεγκτης κατανάλωσης τροφής οδηγούν το άτομο στο να καταβάλει ακόμη πιο έντονες προσπάθειες για να ελέγξει τη διατροφή του, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανή η εμφάνιση νέων επεισοδίων υπερβολικής κατανάλωσης τροφής.

Συνήθως για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη η συνεργασία με έναν ειδικό, προκειμένου να αποκατασταθεί ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα διατροφής (το οποίο δεν οδηγεί σε αύξηση του βάρους) και να διερευνηθεί η σημασία του σωματικού βάρους για το άτομο, η οποία ουσιαστικά είναι και η αιτία για αυτές τις ακραίες συμπεριφορές.

Πώς να βοηθήσω τη φίλη μου που έχει βουλιμία;

Φοβάμαι ότι αν φάω κάποια «απαγορευμένη» τροφή θα χάσω τον έλεγχο.

Μπορεί κανείς να απαλλαγεί τελείως από τη βουλιμία;

Υπάρχει βουλιμία και ανορεξία μαζί;

Πώς συνδέεται το άγχος και η τελειομανία με τη βουλιμία;

Ως προς το θέμα των βουλιμικών τάσεων, η προσπάθεια να επιβληθεί κανείς με τη δύναμη της θέλησης δεν είναι συνήθως αρκετή ή καλύτερα, συνήθως αποτελεί την αιτία του προβλήματος. Ουσιαστικά οι βουλιμικές τάσεις είναι αποτέλεσμα της τελειοθηρικής στάσης που μπορεί να έχει κάποιος στο θέμα της διατροφής. Μπορεί στόχοι που θέτει κάποιος σχετικά με το φαγητό να είναι εξαιρετικά υψηλοί, με αποτέλεσμα όταν πιέζεται να μην μπορεί να τους τηρήσει και να αισθάνεται ενοχές και αποτυχία. Το να προσπαθήσει να επιβληθεί στον εαυτό του ακόμη περισσότερο τις στιγμές αυτές, οδηγεί το άτομο στο φαύλο κύκλο να υιοθετήσει ένα ακόμη πιο αυστηρό πρόγραμμα διατροφής, το οποίο είναι πιο πιθανό να αθετήσει κ.ο.κ.
Η λύση στην κατάσταση αυτή είναι να εντοπίσει το άτομο εκείνες τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του δημιουργούν δυσκολία και στο πλαίσιο αυτό η συνεργασία με έναν ειδικό θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη.

Πώς μπορεί να βοηθήσει ένας ειδικός ψυχικής υγείας στη βουλιμία;

Έχω βουλιμία και σκέφτομαι να αυτοκτονήσω.

Είναι γεγονός ότι συχνά οι διαταραχές διατροφής σχετίζονται με συναισθηματικές δυσκολίες. Από τη στιγμή που έχετε κάνει σκέψεις αυτοκτονίας (ανεξάρτητα από το αν ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν τις υλοποιήσετε) η άμεση συνεργασία σας με έναν ειδικό ψυχικής υγείας είναι επιβεβλημένη. Είναι αναμενόμενο οι εμπειρίες που είχατε μέχρι τώρα να έχουν καθορίσει ως ένα βαθμό τη συναισθηματική ζωή σας, αλλά θεωρούμε ότι θα ήταν άδικο να επιτρέψετε σε αυτά τα βιώματα να σας οδηγήσουν στο να θέσετε τέλος στη ζωή σας και να στερήσετε από τον εαυτό σας την ευκαιρία να νιώσετε καλύτερα και να αντιμετωπίσετε πιο θετικά τη ζωή. Μπορείτε να απευθυνθείτε στο Συμβουλευτικό Κέντρο Φοιτητών, στο κέντρο ψυχικής υγείας της περιοχής σας ή στα εξωτερικά ιατρεία οποιουδήποτε νοσοκομείου. Επίσης, υπάρχουν φάρμακα που θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν, ιδίως στο να βελτιωθεί η διάθεσή σας, τα οποία θα σας επιτρέψουν σταδιακά να βοηθήσετε περισσότερο τον εαυτό σας στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας. Τέλος θα σας συμβουλεύαμε ανεξαρτήτως του σε ποιά υπηρεσία θα απευθυνθείτε να βρείτε το κουράγιο να μιλήσετε εξαρχής τουλάχιστον για την πολύ πεσμένη σας ψυχολογική διάθεση και για τις σκέψεις που κάνετε να βλάψετε τον εαυτό σας, ώστε να περιορίσετε τον χρόνο αναμονής μέχρι την έναρξη της θεραπείας.

Χρειάζεται ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση της βουλιμίας;

Το άτομο συχνά κρατά το πρόβλημα διατροφής μυστικό, καθώς νιώθει ντροπή και ενοχές. Εξαιτίας των συναισθημάτων αυτών συχνά δυσκολεύεται να ζητήσει βοήθεια για το πρόβλημά του. Ωστόσο, από τη στιγμή που θα ζητήσει βοήθεια και θα αρχίσει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα, είναι πολύ πιθανό τα συναισθήματα αυτά να υποχωρήσουν. Ένα μεγάλο μέρος της καταπολέμησης του προβλήματος εστιάζεται στον εντοπισμό των συναισθημάτων που προκαλούν τα προβλήματα και στην εκμάθηση νέων τρόπων αντιμετώπισης των συναισθημάτων αυτών. Σκοπός δεν είναι μόνο να επιτευχθεί ισορροπία στις διατροφικές συμπεριφορές του ατόμου, αλλά και στη συναισθηματική του ζωή.

Μοιάζει παράδοξο, αλλά το πρώτο κέρδος από την επαφή με έναν ειδικό είναι η ανακούφιση που νιώθει κανείς όταν εκμυστηρεύεται το πρόβλημά του. Η απόφαση για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος ανήκει βέβαια σε αυτόν που τον απασχολεί άμεσα.

Η καταλληλότερη μορφή ψυχοθεραπείας για τη βουλιμία είναι η γνωσιακή ? συμπεριφοριστική. Αυτού του είδους η θεραπεία βοηθά στην αλλαγή όχι μόνο των διατροφικών συνηθειών και των συμπεριφορών που αποσκοπούν στον έλεγχο του βάρους, αλλά και στην τροποποίηση των πεποιθήσεων του ατόμου σχετικά με άλλες διαστάσεις, όπως η αυτοεκτίμηση και η έμμονη ενασχόληση με το σχήμα και το βάρος του σώματος. Προτεραιότητα της παρέμβασης είναι η επιστροφή σε ένα κανονικό πρόγραμμα διατροφής. Στόχος είναι να διατηρηθεί σταθερό το βάρος του σώματος, με τρία προγραμματισμένα γεύματα την ημέρα, χωρίς το άτομο να βιώνει υπερβολική πείνα ή να προβαίνει σε αντισταθμιστικές συμπεριφορές. Μόλις αποκατασταθεί ο αυτοέλεγχος, η προσοχή στρέφεται σε σκέψεις και συναισθήματα που συντελούν στη διατήρηση του προβλήματος και σε άλλες προσωπικές δυσκολίες που πιθανώς σχετίζονται με αυτό.